به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «پیام راسک» به نقل از عصرهامون، اهدای خون یکی از بزرگ‌ترین جلوه‌های نوع‌دوستی در جامعه است که نقشی حیاتی در نجات جان هزاران بیمار ایفا می‌کند؛ در سیستان و بلوچستان، شمار زیادی از بیماران به‌ویژه مبتلایان به بیماری‌های مزمن خونی همچون تالاسمی ماژور و هموفیلی، به طور مداوم نیازمند دریافت خون هستند.
تالاسمی ماژور نوعی بیماری ژنتیکی نادر است که در آن بدن قادر به تولید طبیعی هموگلوبین نیست و این بیماران برای ادامه حیات خود ناگزیر به تزریق منظم خون هستند.
اهدای خون می‌تواند جان ۳ بیمار را نجات دهد
در شرایطی که جایگزینی برای خون در علم پزشکی هنوز یافت نشده، تنها راه نجات این بیماران، اتکای آنان به افرادی است که با نیت خیرخواهانه، اقدام به اهدای خون می‌کنند؛ هر بار اهدای خون می‌تواند جان سه بیمار را نجات دهد، و هر واحد خون، فرصتی دوباره برای ادامه زندگی به فردی می‌بخشد که چشم‌انتظار امیدی تازه است.
برخلاف تصور برخی افراد که اهدای خون را تنها در حوادث ناگهانی یا بحران‌هایی نظیر زلزله ضروری می‌دانند، این نیاز در مواردی مانند تالاسمی، هموفیلی و حتی بیماران دیالیزی به‌صورت همیشگی وجود دارد؛ بیماران مبتلا به این نوع بیماری‌ها، علاوه بر مشکلات جسمی، با فشار روانی ناشی از نگرانی در مورد تأمین خون نیز روبه‌رو هستند؛ آگاهی از وجود داوطلبانی که بدون چشم داشت اقدام به اهدای خون می‌کنند، تأثیر مهمی بر بهبود روحیه و احساس امنیت این بیماران دارد.
اهدای خون یعنی نفس‌کشیدن و زنده‌بودن
فاطمه ایوبی، یکی از بیماران تالاسمی ساکن زاهدان در گفتگو با خبرنگار «عصرهامون» با بیان اینکه زندگی‌اش وابسته به دریافت منظم خون است، بیان کرد: برای خیلی‌ها شاید اهدای خون فقط یک کار ساده باشد، اما برای من یعنی نفس‌کشیدن؛ یعنی زنده‌بودن.
وی افزود: بدنم به‌خاطر این بیماری توانایی تولید طبیعی خون را ندارد، بنابراین مجبورم هر دو تا سه هفته خون دریافت کنم؛ اگر این اتفاق نیفتد، دچار ضعف شدید، تنگی نفس و در نهایت مشکلات خطرناک قلبی می‌شوم.
ایوبی تصریح کرد: وقتی به بخش انتقال خون می‌روم، هر بار با امید به کیسه‌های خون نگاه می‌کنم؛ می‌دانم که این خون را افرادی بخشنده و مهربان اهدا کرده‌اند؛ افرادی که هرگز مرا ندیده‌اند، اما جان مرا نجات می‌دهند.
دیانا سرگزی، دختر جوان ۲۳ ساله‌ای از ایرانشهر نیز در گفتگو با خبرنگار گروه خبری تحلیلی «عصرهامون» از تجربه زندگی با تالاسمی این‌گونه بیان کرد: از کودکی با این بیماری بزرگ شده‌ام و هر سه هفته باید برای تزریق خون به بیمارستان مراجعه کنم؛ شرایط ما دشوار است، اما همیشه این اهدای خون است که امید را در دلمان زنده نگه می‌دارد.
وی با تأکید بر نقش مهم مردم در کمک به بیماران، تشریح کرد: زمان‌هایی بوده که ذخایر خون کاهش‌یافته و ما دچار نگرانی شده‌ایم؛ خواهش من از مردم این است که اگر شرایط جسمی لازم را دارند، حتماً خون اهدا کنند؛ شما نمی‌دانید یک واحد خون چقدر برای ما ارزش دارد.
اهمیت اهدای خون در بهبود سلامت روانی
اهمیت اهدای خون تنها به نجات جان بیماران ختم نمی‌شود، بلکه این اقدام می‌تواند در بهبود سلامت روانی آنان نیز بسیار تأثیرگذار باشد؛ حس حمایت و توجه اجتماعی، امید و انگیزه بیشتری برای ادامه درمان به بیماران می‌بخشد؛ به همین دلیل، بسیاری از متخصصان حوزه سلامت بر این باورند که ترویج فرهنگ اهدای خون باید به‌عنوان یک مسئولیت اجتماعی در جامعه نهادینه شود.
کارشناسان و جامعه‌شناسان نیز بر این نکته تأکید دارند که مشارکت مردم در اهدای خون، نمادی از همدلی و پیوند انسانی است؛ این مشارکت می‌تواند ضامن سلامت هزاران نفر در سراسر کشور باشد و در سیستان و بلوچستان، باتوجه‌به پراکندگی جمعیت، کمبود مراکز انتقال خون و شرایط سخت برخی مناطق، بیش‌ازپیش به این فرهنگ‌سازی نیاز است.
در نهایت، باید گفت که اهدای خون تنها یک عمل پزشکی نیست؛ بلکه تبلور واقعی انسان‌دوستی، نوع‌دوستی و احساس مسئولیت نسبت به زندگی دیگران است. با گسترش این فرهنگ در جامعه، می‌توان نه‌تنها جان بیماران را نجات داد، بلکه جامعه‌ای همدل‌تر و انسانی‌تر ساخت.
.jpg)
نیاز ۱۵۰ هزار واحد خون در سال
ابوالحسن صفدری، مدیرکل انتقال خون سیستان و بلوچستان در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی «عصرهامون»، با اشاره به این موضوع بیان کرد: باتوجه‌به اینکه دسترسی مردم در حدود ۲۰ نقطه جمعیتی استان به مراکز انتقال خون دشوار است، انتظار داریم خیران برای خرید اتوبوس‌های سیار یا احداث پایگاه‌های ثابت انتقال خون، این اداره را همراهی کنند.
وی با بیان اینکه مصرف سالانه خون در استان به ۱۵۰ هزار واحد می‌رسد، افزود: بخش قابل‌توجهی از این نیاز از طریق استان‌های دیگر تأمین می‌شود، درحالی‌که هدف ما این است که با افزایش اهدای خون در استان، وابستگی به واردات خون از سایر مناطق کاهش یابد.
خیران برای احداث پایگاه‌های خون‌رسانی همراهی کنند
صفدری همچنین بر لزوم فرهنگ‌سازی برای اهدای خون تأکید کرد و گفت: اگر دسترسی مردم به پایگاه‌های انتقال خون در سراسر استان تسهیل شود، می‌توان انتظار داشت که نیاز خونی استان به طور کامل توسط مردم همین منطقه تأمین شود. مدیرکل انتقال خون استان در پایان اظهار کرد: از همه خیران حوزه سلامت می‌خواهیم که باتوجه‌به نیاز حیاتی بیماران به خون، برای ایجاد زیرساخت‌های پایدار انتقال خون در شهرستان‌های مختلف استان مشارکت کنند.
دشواری تأمین خون در سیستان‌وبلوچستان
حسین علی شهریاری رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی به‌شدت از وضعیت سلامت مردم و هزینه درمان آنان و سهمی که می‌پردازند ابراز نگرانی کرد و بیان کرد: چشم‌انداز پیشرو با اتفاقاتی که در مسائل ارزی کشور پیش آمد، روشن نیست و باید وضعیت مردم را در تهیه دارو و سهمی که می‌پردازند در نظر گرفت.
شهریاری با اشاره به خدمات قابل‌توجه سازمان انتقال خون در بحث خون، پلاسما و فراورده‌های آن، اذعان کرد: این سازمان درگیر کمبود نیرو است و البته حوزه بهداشت و درمان نیز کمبود نیروی زیادی دارد که منجر به نارضایتی بیماران شده است؛ اما تأمین ۲۰۰ نفر نیرو برای سازمان انتقال خون چیزی نیست که نتوانیم برای آن مذاکره کنیم و در مورد مشکلات مالی نیز باید به سازمان انتقال خون کمک شود.
باید به سمت خودکفایی بیشتر برویم
رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی استفاده از ظرفیت‌های شرکت‌های دانش‌بنیان برای تأمین اقلام مورد نیاز سازمان را راهکاری دانست که می‌تواند وابستگی ارزی انتقال خون را کاهش دهد و اظهار کرد: باید به سمت خودکفایی بیشتر برویم.
شهریاری سازمان انتقال خون را مسئول تأمین فراورده‌های خون دانست و ادامه داد: امیدوارم پلاسمای تولید شده در کشور را بتوانیم خودمان پالایش کنیم و برای رسیدن به این هدف ما هم هر کمکی بتوانیم می‌کنیم و از مذاکره با مسئولان و اطلاع‌رسانی به رسانه‌ها فروگذار نخواهیم کرد.
رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی با اشاره به دشواری‌های تأمین خون در استان‌هایی چون سیستان و بلوچستان که بیماران تالاسمی زیادی دارد، خاطرنشان کرد: تعدادی از ساختمان‌های انتقال خون هم نیاز به بازسازی و تعمیرات دارند و باید از ظرفیت‌های خیرین در این زمینه یاری جست.
اهدای خون در سیستان و بلوچستان نه‌تنها یک نیاز پزشکی، بلکه یک مسئولیت اجتماعی است؛ با همکاری و مشارکت مردم، می‌توان به تأمین نیازهای خونی بیماران و نجات جان آن‌ها کمک کرد؛ این امر مستلزم تلاش مشترک مسئولان، نهادهای اجتماعی و مردم است تا با همدلی و هم‌افزایی، بر چالش‌های موجود غلبه کرده و سلامت جامعه را تضمین کنیم.
